Losowa Fotka

Ostatnie artyku?y

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

27-09-2013
Szeroki uśmiech Z przymrużeniem oka Fajne

MP12 Info Panel

 

Program Wczesnej Nauki Czytania J. Cieszyńskiej

 

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA METODY WCZESNEJ NAUKI CZYTANIA

PROF. J. CIESZYŃSKIEJ

 

     Wg prof. Jagody Cieszyńskiej najlepszy czas na poznawanie kodu pisanego przypada na sam początek wieku przedszkolnego. Jednym z głównych założeń metody jest przygotowanie dzieci do aktywnego czytania z pełnym zrozumieniem treści. Wczesna nauka czytania daje ogromne możliwości stymulowania rozwoju dziecka. Poprzez czytanie kształtuje się wyobraźnia, która jest niezbędna do kreatywnego myślenia.

     Autorka metody określiła główne elementy składające się na pełną kompetencję językową:

  1. Prawidłowa artykulacja wszystkich głosek języka ojczystego
  2. Znajomość reguł gramatycznych
  3. Umiejętność czytania i pisania

    Wyodrębniła także główne błędy popełniane podczas nauki czytania:

  1. Podawanie dzieciom nazw liter
  2. Głoskowanie wyrazów
  3. Głoskowanie z literowaniem

     Nauka czytania zaczyna się od powtarzania wypowiadanych przez dorosłego samogłosek i sylab. Powtarzaniu zawsze towarzyszy zapis samogłosek, sylab i wyrazów. Kolejny etap to rozumienie (rozpoznawanie), czyli wskazywanie przez dziecko wypowiedzianej przez nauczyciela samogłoski, sylaby lub odczytanego wyrazu. Ostatni etap to nazywanie, czyli samodzielne czytanie. Powtarzanie, rozumienie i nazywanie to także kolejne etapy nabywania mowy przez dziecko. Naśladowanie tej drogi ma głębokie uzasadnienie rozwojowe. Sylaby są powtarzane, rozpoznawane i odczytywane w opozycjach wg porządku: od sylab otwartych do zamkniętych, od prymarnych do sekundarnych, od najbardziej skontrastowanych do najmniej zróżnicowanych.

     Do nauki czytania z dziećmi w wieku przedszkolnym stosuje się alfabet drukowany (tylko wielkie litery). Wielkie litery drukowane są łatwiejsze do różnicowania, brak połączeń pomiędzy nimi ułatwia dziecku przeprowadzenie analizy i syntezy wzrokowej.

     Podczas nauki czytania koniecznie należy uwzględnić stopniowanie udzielanej dziecku pomocy. Taka pomoc, która pozwoli dziecku na podejmowanie samodzielnych prób, działa stymulująco na rozwój ćwiczonych sprawności. Dziecko najskuteczniej uczy się i rozwija, działając.

     Podczas wszystkich zajęć poświęconych nabywaniu umiejętności czytania niezbędne jest zastosowanie techniki odwracania roli, by dziecko mogło wystąpić także w roli osoby uczącej i miało okazję do większej ilości powtórzeń.

 

 

CELE PROGRAMU DO METODY WCZESNEJ NAUKI CZYTANIA

PROF. J. CIESZYŃSKIEJ

 

CELE OGÓLNE:

  • Nabywanie umiejętności czytania
  • Stymulacja ogólnego rozwoju dziecka
  • Aktywizacja obszarów warunkujących proces czytania:

- percepcja wzrokowa

- percepcja słuchowa

- motoryka

- operacje umysłowe

  • Rozwijanie mowy
  • Rozbudzanie zainteresowań czytelniczych
  • Rozwijanie aktywnej postawy podczas zajęć
  • Budowanie pozytywnej motywacji dziecka

 

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko:

  • Odczytuje zapis graficzny samogłosek, sylab oraz wyrazy i proste teksty
  • Dokonuje analizy i syntezy wzrokowej obrazków i zapisów graficznych
  • Dokonuje analizy i syntezy słuchowej wyrazów i tekstów
  • Stara się prawidłowo wymawiać wyrazy
  • Stara się samodzielnie wykonywać powierzone zadania
  • Interesuje się czytaniem (także uważnie słucha czytanych bajek)
  • Potrafi przez dłuższy czas skupić uwagę
  • Prezentuje nabyte umiejętności podczas zabaw z innymi dziećmi oraz w trakcie zajęć pokazowych dla rodziców

 

GŁÓWNE ZAŁOŻENIA PROGRAMU WCZESNEJ NAUKI CZYTANIA

PROF. J. CIESZYŃSKIEJ

 

     Zgodnie z założeniami metody prof. Cieszyńskiej, nauka czytania odbywa się w kolejnych etapach:

 

  1. Inicjacja – odczytywanie zapisu graficznego własnego imienia.
  2. Odczytywanie samogłosek
  3. Czytanie globalne wyrażeń dźwiękonaśladowczych
  4. Czytanie sylab otwartych
  5. Czytanie zestawów – samogłoska + sylaba otwarta
  6. Czytanie sylab zamkniętych
  7. Odczytywanie wyrazów

 

Kolejność wprowadzania sylab powinna być realizowana zgodnie z propozycją zawartą w serii książeczek „Kocham czytać” (cz. 1 – cz. 18). Ze względu na wzrastający poziom trudności, w programie zakłada się realizację sześciu pierwszych części serii. W zależności od zaplanowanego okresu realizacji programu oraz poziomu rozwoju dzieci dopuszcza się także pracę w oparciu o dalsze części. Należy zwrócić uwagę na konieczność dostosowania zabaw do indywidualnych umiejętności dzieci – indywidualizację i wielopoziomowość oddziaływań nauczyciela.

     Program, w zależności od poziomu rozwojowego grupy, może być realizowany przez okres od roku do trzech lat (jeden rok w starszej grupie wiekowej lub trzy lata - od 3latków do 5latków). Praca z grupą zaplanowana jest na okres od października do maja, 15 minut trzy razy w tygodniu (poza czasem przeznaczonym na realizację podstawy programowej).

W programie uczestniczyć będzie cała grupa wiekowa.

Rozkład materiału zawarty w programie zawiera cztery obszary:

  • Cele (opis umiejętności, jaką powinny nabyć dzieci)
  • Zdania (propozycje zabaw dydaktycznych umożliwiających realizację założonego celu)
  • Termin (określenie czasu, w jakim dzieci zdolne powinny opanować określone umiejętności)

Do realizacji programu zaleca się wykorzystanie serii autorstwa prof. J. Cieszyńskiej pt. „Kocham czytać”.

 

 

ZABAWY I ĆWICZENIA REALIZOWANE PODCZAS ZAJĘĆ PROWADZONYCH METODĄ WCZESNEJ NAUKI CZYTANIA PROF. J. CIESZYŃSKIEJ

 

 

Czytanie imion:

  • Codzienne wręczanie wizytówek przy powitaniu
  • Oznaczenie krzesełek, samodzielne szukanie swojego krzesełka
  • Obdarowywanie wizytówką podczas sprawdzania obecności
  • Samodzielne wyszukiwanie swojego imienia wśród innych wizytówek przy różnych okazjach
  • Wymiana wizytówek – rozdawanie na chybił trafił, wymienianie się
  • Zaznaczanie prac plastycznych swoją wizytówką
  • Zastąpienie znaczków w szatni i łazience wizytówką
  • Projektowanie i wykonanie swojej wizytówki
  • Wykorzystanie wizytówek w zabawach ruchowych i tematycznych, np. karuzela imion
  • Tablica „buziek” lub obecności

 

Samogłoski / sylaby:

  • „Zgadnij, o jakiej literce myślę” - określanie położenia względem innej litery lub przedmiotu
  • „Rozpoznaj, jaka to literka” - rozpoznawanie za pomocą dotyku
  • „Ułóż to, co mówię” – układanie liter pod dyktando
  • Pisanie, lepienie, wyklejanie konturu liter
  • „Kto ma literkę A, ma wstać ma wstać…” – zabawa na powitanie
  • Gry planszowe wymyślane przez dzieci – symboliczne znaczenia przypisywane literkom
  • Karuzela liter – zabawa ruchowa
  • „Znajdź parę” – rozdanie literek i ustawianie się w pary takich samych liter
  • Czytanie tekstu ułożonego z literek przez nauczyciela
  • Granie na instrumentach wg kodu ułożonego z liter – A to bębenki, E to drewienka itp.
  • Wyszukiwanie liter w mozaice literowej
  • Kolorowanie wg kodu – A to czerwony, E to niebieski itp.
  • Literowy labirynt – prowadzenie drogi po wybranej literze
  • Rysowanie od punktu do punktu wg podanego kodu z liter (pod dyktando)
  • Odkrywanie litery po kawałku – zabawa z całą grupą
  • Układanie puzzli – można indywidualnie
  • Kostka z literami wykorzystywana do różnych gier dydaktycznych
  • Szlaczki literowe z pieczątek, wyklejanek oraz odczytywanie ich
  • Pieczenie literek z ciasta
  • Litery jako symbole na tablicy buziek: O - bardzo grzeczny, A - grzeczny, U - troszkę grzeczny, E - to obietnica poprawy

 

opracowała Sylwia Papierska

 

 

 

 

 

 

Wygenerowano w sekund: 0.11
2,273,338 unikalne wizyty